Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

Αποχωρώντας η αριστερή επίφαση

Και ενώ ο Φώτης Κουβέλης και οι συνεργάτες του ψάχνουν να βρουν τρόπο να σβήσουν τις κόκκινες γραμμές, με τις οποίες είχαν βάψει όλα τα υπουργεία, η χώρα έχει δικομματική κυβέρνηση…
Για πρώτη φορά θα απολαμβάνουμε τους δύο πρωταγωνιστές, χωρίς κομπάρσους, σε ένα έργο που κρατάει χρόνια και έχει τίτλο: Διαλύοντας την χώρα. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ή αλλιώς ο Βαγγέλης και ο Αντώνης της καρδιάς μας, με μόνο στόχο το καλό της χώρας, ψάχνουν υπουργούς. Το ΠΑΣΟΚ με την πλάτη που έβαλε στη ΝΔ περιμένει να πάρει τα δώρα του και αυτό άλλωστε αξίζει σε ένα σοσιαλιστικό κόμμα. Μια δίκαιη κατανομή του πλούτου!
Η μόνη περίπτωση να πάει κάτι λάθος με τα δύο αυτά κόμματα στην εξουσία είναι να ξυπνήσει μια μέρα ο Σαμαράς με νεύρα και να στείλει τα ΜΑΤ να κλείσουν το ΠΑΣΟΚ. Κατά τα άλλα, θα συνεχίσουν να συνεργάζονται, όπως άλλωστε το έκαναν τόσο χρόνια που ρήμαξαν τα πάντα.
Με τη ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση είχαμε πετύχει να ακούσουμε και κάποια ονόματα υπουργών, που δεν είχαμε ακούσει τα τελευταία 40 χρόνια. Αυτό άλλωστε ήταν και η μεγάλη κατάκτηση του αριστερού Κουβέλη. Τώρα θα κάνουμε επανάληψη όλοι μαζί σα χώρα με ονόματα, όπως Φώφη Γεννηματά και Κυριάκος Μητσοτάκης. Η επανάληψη αυτή είναι απαραίτητη, όπως έχουν διαρρεύσει κύκλοι του Μαξίμου, γιατί ακόμα και οι ίδιοι δεν πιστεύουν πόσο πρόβατα μπορεί να είμαστε για να καθόμαστε να τα ανεχόμαστε όλα αυτά.
Ο Μανωλιός δεν θα ασχοληθεί καν με το να βάλει τα ρούχα του αλλιώς γιατί έχει καταλάβει ότι, όπως και να είναι, εμείς θα συνεχίσουμε να καθόμαστε παθητικά και να παρακολουθούμε την Τρέμη και τον Πρετεντέρη. Έτσι, τα ρούχα θα είναι τα ίδια: καταστολή, περικοπές, πελατειακές σχέσεις, ιδιωτικοποιήσεις και βία. Βία σωματική και ψυχολογική. Βία καθημερινή και ατέρμονη.
Αυτό που μένει για να κοιμηθούμε ακόμη πιο ήσυχα είναι να αλλάξουν και τον εκλογικό νόμο και να γίνονται εκλογές μόνο όταν θα θέλει ο Σαμαράς να ξεκουραστεί, οπότε στο πόδι του θα κάθεται για λίγο ο Βενιζέλος.
Ας κοιτάξουμε για άλλη μια φορά στο κενό κι ας σκεφτούμε ότι αυτοί οι δύο θα αλλάξουν τα πράγματα. Άλλωστε δεν είχαν περιθώριο να το κάνουν γιατί 40 χρόνια μπροστά στην αιωνιότητα είναι σταγόνα στον ωκεανό. Ας δώσουμε τον χρόνο που χρειάζονται οι δύο νέοι για να φέρουν την ανάπτυξη στο Ελλαδιστάν και ας μην χάνουμε την ελπίδα μας. Είναι σαφές ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να ξεσηκωθούμε, αφού είμαστε μεγάλες καρδιές, ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου με 6 μήνες καλοκαίρι και έχουμε μπλε σημαίες σε πολλές από τις παραλίες μας!

Από χειμώνα…βλέπουμε.