Την Τετάρτη 10/07 η δικαιοσύνη
αποφάσισε να προφυλακίσει άλλους δύο αγωνιστές από την Ιερισσό για την υπόθεση
των Σκουριών, θέλοντας για άλλη μία φορά να αποδείξει ότι δεν είναι παρά ένα
κομματάκι στο πάζλ της διαπλοκής και των συμφερόντων. Με προφανή στόχο την
τρομοκράτηση και την διάλυση του αγώνα διάλεξαν τα νέα θύματά τους, όπως είχαν
κάνει τρεις μήνες πριν με τον Γιώργο και τον Βασίλη. Κάθε άνθρωπος που
σκέφτεται ξέρει καλά ότι πρόκειται για θύματα, που τα κανάλια παρουσιάζουν ως
θύτες γιατί αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Μπόμπολα και του κάθε Μπόμπολα. Εδώ
και πολύ καιρό έχουν δημιουργήσει μέσα από τα καναλάκια τους νοητά σύνορα που
χωρίζουν τους «τρομοκράτες» από την υπόλοιπη κοινωνία, την οποία «πασχίζει» να
σώσει ο Σαμαράς μέσω της τάξης και της ασφάλειας. Μία κοινωνία που χάνει τα
πάντα, αλλά πρέπει να είναι ευχαριστημένη επειδή την ταΐζουν ασφάλεια. Η βία, η
προπαγάνδα και η τρομοκράτηση είναι καθημερινό φαινόμενο και ο μόνος τρόπος να
επιβιώσει μία κυβέρνηση δολοφόνων, μία κυβέρνηση που φοβάται πολύ ότι χωρίς τα
ΜΑΤ και τα κανάλια θα βρεθεί σύντομα κρεμασμένη είναι να τρομοκρατεί
φτιάχνοντας τρομοκράτες.
Η δικαιοσύνη ως υποτιθέμενη
ανεξάρτητη εξουσία έρχεται να παίξει εδώ τον ρόλο που της αντιστοιχεί στο
αστικό κατεστημένο. Με προειλημμένες αποφάσεις, χωρίς να λάβει υπόψη της άλλοθι
και μαρτυρίες, στερεί την ελευθερία άλλων δύο ανθρώπων υπακούοντας σε διαταγές
ξεπουλημένων πολιτικών. Θα ήταν πιο έντιμο αν καταργούσαν τη διαδικασία της
ανάκρισης και έστελναν κατευθείαν χαρτί να μπούνε τα παιδιά φυλακή… αυτό
τουλάχιστον θα έδινε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα. Μία δικαιοσύνη τυφλή όταν μιλάνε
αυτοί που αγωνίζονται και με μάτι αετού όταν μιλάνε αυτοί που έχουν τα λεφτά. Τελικά μία δικαιοσύνη με αναπηρία.. που αποφάσισε ότι ο Γιάννης, περίπου 40 χρόνων, πατέρας τριών παιδιών με μία επιχείρηση την οποία έστησε με κόπο, απασχολεί προσωπικό από την τοπική κοινωνία συνδράμοντας πραγματικά και όχι με λόγια, πρέπει να πάει φυλακή. Άλλος ένας που πρέπει να
φυλακιστεί είναι ο Δημήτρης, ένας από τους νεότερους καραβομαραγκούς της χώρας,
που κάνει ένα επάγγελμα από τα πιο δύσκολα και υπό εξαφάνιση. Προκαλεί βέβαια
εντύπωση ότι για πολλά χρόνια το Τμήμα Βιολογίας του ΑΠΘ επισκεπτόταν κάθε
χρόνο τα καρνάγια για να δουν οι φοιτητές του στην πράξη αυτά που μάθαιναν στη
θεωρία και τότε ο Δημήτρης δεν ήταν εγκληματίας!
Τα δύο παιδιά που τώρα μπήκαν στη
φυλακή, όπως και οι δύο προηγούμενοι, έκαναν ένα λάθος. Δεν υπάκουσαν, δεν
προσκύνησαν, δεν κοστολόγησαν τη ζωή τους περίπου 1000 ευρώ που πληρώνει η
εταιρία για να δημιουργήσει τον στρατό υπηκόων της. Έβαλαν το συμφέρον των
παιδιών τους και του τόπου τους πιο πάνω από τα λεφτά και τον καναπέ τους,
αρνήθηκαν να ξεπουληθούν και να γίνουν γραναζάκι αυτού του σάπιου συστήματος
που καταρρέει και βγάζει τις τελευταίες του κραυγές. Ξέρουμε καλά ότι στο
«εργοστάσιο κατασκευής ενόχων» που διατηρεί η κυβέρνηση Σαμαρά μπορεί αύριο να
μπει ο καθένας από μας όχι μόνο για τις πράξεις, αλλά και για τις ιδέες του.
Μπορεί να γίνει βορρά στα χέρια μιας κοινωνίας που ψάχνει να βρει ακόμα ποιος
είναι ο εχθρός και βλέπει ακόμα Mega.
Το γεγονός όμως ήταν και παραμένει
ένα. Στην κοινωνία τους υπάρχουν δυο στρατόπεδα, το δικό τους και το δικό μας.
Και όσο αυτοί που εκτελούνται, φυλακίζονται και διώχνονται είναι δικά μας
παιδιά, τόσο θα καταλαβαίνουμε πιο βαθιά και πιο μαζικά ότι για τα συμφέροντά τους εμείς θα είμαστε
πάντα τρομοκράτες, όπως ακριβώς για τις ζωές μας οι τρομοκράτες είναι αυτοί.
Εμείς τους τρομοκρατούμε όταν χαιρόμαστε την δουλειά μας, όταν διασκεδάζουμε,
όταν κάνουμε φίλους, όταν ερωτευόμαστε κι όταν διεκδικούμε αυτά να τα κάνουμε
με τους όρους που μας αξίζει. Αυτοί μας τρομοκρατούν επειδή δεν μπορούν να
κάνουν αλλιώς.
