Το ζούμε στη Χαλκιδική, το
βλέπουμε στην Τουρκία, το υφίστανται εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη (κι αν
υπάρχει ζωή και σε άλλους πλανήτες και κυριαρχεί το νεοφιλελεύθερο μοντέλο,
σίγουρα το ζουν και εκεί). Τι είναι αυτό λοιπόν το κοινό που έχουμε όλοι εμείς;
Είναι η προσαρμογή της έννοιας της λέξης «τρομοκράτης»
στα πλαίσια που βολεύει το σύστημα με στόχο να τραφεί και να αναπτυχθεί. Όχι,
δεν χρειάζεται κάθε φορά να αναφέρεται η συγκεκριμένη λέξη για να εννοούν αυτό.
Χρειάζεται απλώς να υπάρχει μία αντίδραση και αμέσως ο αντιδρών είναι
τρομοκράτης. Αρκεί μία φορά να κάνει κάποιος μία δεύτερη σκέψη για το γεγονός
ότι αυτό που του παρουσιάζουν τα κανάλια δεν είναι έτσι, να κάνει μια συζήτηση
για την ανάγκη να υπάρξει κάποια απάντηση σε όλη αυτή την αδικία, να αναρτήσει
κάτι στο facebook ή στο twitter…και
αμέσως είναι κάποιος που πάει να φύγει από το μαντρί και πρέπει επειγόντως να
επιστρέψει. Πολύ δε περισσότερο αυτοί που συμμετέχουν σε πορείες, απεργίες,
συναυλίες και διαδηλώσεις. Αυτοί είναι από απλοί ναρκομανείς μέχρι και μέλη της
οργάνωσης που συνωμοτεί για να καταρρεύσει αυτό το αγγελικά πλασμένο σύστημα.
Από τα κανάλια μαθαίνουν ότι για να κατέβηκαν σε μία πορεία, να διαδήλωσαν
ενάντια στο σάπιο σύστημα και να διεκδίκησαν τα δικαιώματά τους δεν μπορεί παρά
να είναι τρομοκράτες. Γιατί για το σύστημα υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: τα
πρόβατα και οι τρομοκράτες. Και μέλημά του είναι να τους κάνει όλους πρόβατα.
Και αυτό να είναι ο λύκος.. Και ο λύκος έχει πολλά όπλα για να πετύχει τον
σκοπό του. Συλλήψεις, φυλακίσεις, καταστολή, λογοκρισία, κατασυκοφάντηση και
χρήμα. Χρήμα που χρησιμοποιείται για έναν σκοπό. Για να τρομοκρατήσει τους
αντιδρώντες και να συνετίσει τους εν δυνάμει. Και εδώ ανακύπτει το ερώτημα.
Ποιος είναι τελικά ο τρομοκράτης; Αυτός που απεργεί, διαδηλώνει, αντιδράει ή
αυτός που σκοτώνει, λεηλατεί, φυλακίζει, στήνει δίκες, κλέβει, συκοφαντεί και
τιμωρεί; Είναι σχεδόν ρητορικό και κάθε ένας από μας μπορεί εύκολα να
απαντήσει. Αρκεί να το θέλει. Αρκεί να μη φοβηθεί. Αρκεί να καταλάβει ότι η απάντηση
απαιτεί συμμετοχή. Γιατί δεν αρκεί να την δώσει κάποιος, χρειάζεται και να την
στηρίξει. Και τα επιχειρήματα για να την στηρίξει βρίσκονται πάντα στο δρόμο.
Εκεί, μαζί με όλους τους άλλους «τρομοκράτες».
Μόνο όταν όλοι έχουμε μία
απάντηση, θα δώσουμε στη λέξη τρομοκρατία την πραγματική της διάσταση. Μόνο
τότε ο Σαμαράς, ο Ερντογάν και όλοι οι όμοιοί τους, θα κλειστούν στις φυλακές
που έχτισαν για τους άλλους. Μόνο τότε ο Γιώργος, ο Βασίλης, ο Ahmet, η Arzu και τόσοι άλλοι….θα
δικαιωθούν.
