Η 24η Μαΐου σηματοδοτήθηκε από μία ακόμα εξαιρετική κίνηση
εκ μέρους της ελληνικής δικαστικής εξουσίας: αφέθηκαν ελεύθεροι με ποσά εγγύησης
50.000- 200.000 € οι 4 από τους 6 προφυλακιστέους συλληφθέντες για το σκάνδαλο
των εταιρειών ηλεκτρισμού Hellas Power και Energa. Κατηγορούνται
για απάτη, λαθρεμπορία και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, το οποίο φέρεται να τους απέφερε
κέρδη της τάξεως των 200 εκατ. ευρώ.
Να μου πείτε «και τι μας νοιάζει εμάς; Τι
έγινε μωρέ που οι άνθρωποι κέρδισαν μερικά εκατομμυριάκια παραπάνω και πλήρωσαν
εγγύηση το ένα χιλιοστό και τα υπόλοιπα τα κράτησαν; Να μην έχουν δηλαδή κι
αυτοί κάτι να ζήσουν; Να μην μπορούν να πάνε, όπως έκανε ο κ. Μηλιώνης, ένας εκ
των βασικών κατηγορουμένων, να φάνε 80.000 στα μπουζούκια μέσα σε ένα βράδυ,
όπως ο κάθε καθώς πρέπει μισθωτός σε αυτή την χώρα;» Και θα έχετε δίκιο να το
πείτε. Ή μάλλον θα είχατε δίκιο αν αυτή ήταν απλά άλλη μία από της καλοστημένες
δίκες υπέρ εκατομμυριούχων προστατευόμενων του κράτους που κάποια στιγμή, για
τα μάτια του κόσμου, τιμωρούνται με μερικές ψευτοποινές και μετά αφήνονται
ελεύθεροι στα κρυφά να συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται εργαζόμενους και να πλουτίζουν
σε βάρος της κοινωνίας.
Τρεις μέρες αργότερα όμως, η ίδια ελληνική δικαιοσύνη καταδίκασε
τρεις γυναίκες από την Χαλκιδική σε 7 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή για
εξύβριση αστυνομικού.
Ας προσπαθήσουμε να δούμε όχι αντιπαραθετικά, αλλά
συμπληρωματικά αυτά τα δύο δεδομένα. Από την μία, μερικοί κύριοι, οι οποίοι σε
μια Ελλάδα υπό οικονομική κρίση αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν μερικά
εκατομμύρια και μερικές γνωριμίες για να επωφεληθούν από το ξεπούλημα του
δημόσιου ηλεκτρισμού και να ληστέψουν μερικές χιλιάδες οικογένειες, πάτησαν
πάνω σε πτώματα, κορόιδεψαν, έκλεψαν, έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για
να μας πείσουν ότι είναι όντως τόσο λαμόγια όσο τους φανταζόμασταν που τελικά
ανάγκασαν την κυβέρνηση να δράσει και να τους οδηγήσει σε μια δίκη που αναμένεται
ίδια με τις δίκες του Μελισσανίδη για τα πετρέλαια (διαρκείς αναβολές μέχρι την
παραγραφή). Από την άλλη, στην ίδια Ελλάδα, μερικές γυναίκες είπαν την γνωστή
κακή λέξη από μ… σε έναν αστυνομικό, ο οποίος έχει επιλέξει να πάρει το μέρος
μιας εταιρείας- παγκόσμιου δολοφόνου και τον οποίο, εμμέσως πλην σαφώς, βρίζει
δικαιολογημένα η μισή χώρα και καταδικάζονται στα σοβαρά. Ταυτόχρονα να
σημειωθεί ότι ο ανακριτής πήρε απόφαση για περιοριστικά μέτρα για άλλους δύο
κατοίκους της Χαλκιδικής για δήθεν τρομοκρατικές ενέργειες, ενώ ήδη άλλοι δύο
είναι προφυλακιστέοι με τις ίδιες φαιδρές κατηγορίες.
Στην καπιταλιστική Ελλάδα – όπως σε όλες τις καπιταλιστικές
χώρες, αλλά ευτυχώς όχι σε όλες τις δυνητικές Ελλάδες – ο νόμος είναι το δίκιο
του πάμπλουτου μεγαλοαστού. Την ίδια ώρα που οι κεφαλαιοκράτες και το κράτος
τους θα χρησιμοποιούν κάθε εξουσία για να αθωώνονται ό,τι κι αν κάνουν, όσο κι
αν παρανομήσουν, ό,τι κι αν παραβιάσουν, άνθρωποι που παλεύουν για την ζωή τους
θα καταδικάζονται, απλά και μόνο έτσι θέλει η τάδε εταιρεία ή ο δείνα
μεγαλο-ληστής. Η δικαιοσύνη στο σημερινό σύστημα δεν υπάρχει για να εφαρμόζει
το δίκιο, αλλά για να ορίζει το δίκιο που την συμφέρει. Ας ορίσουμε κι εμείς το
δικό μας κι ας δούμε ποιος θα κερδίσει.
Αγωνιστικά δίπλα σας,
Χάρι Χάλερ
