Όταν ακούς την άκρως αντιπαθητική τσιρίδα του Άδωνι να
απειλεί απεγνωσμένος τους καθηγητές με απολύσεις, δεν μπορείς να μην
αναρωτηθείς από πού κι ως πού ένας άσχετος τηλεβιβλιοπώλης έχει το δικαίωμα και
το θράσος να εκβιάζει εργαζόμενους ανθρώπους, οι οποίοι φροντίζουν την επόμενη
γενιά αυτού του τόπου. Από την άλλη, η απάντηση δεν θα πρέπει να είναι και τόσο
δύσκολη. Όταν μια ολόκληρη κυβέρνηση το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να θυσιάζει
απροκάλυπτα τα συμφέροντα του λαού, τότε είναι προφανές ότι χρειάζεται κάθε
είδους πολιτικάντη που να δέχεται να γίνει ρεζίλι δημοσίως, προκειμένου να λέει
όσα συμφέρουν τα δισεκατομμύρια ευρώ που κρύβονται από πίσω του.
Νομίζω όλοι γνωρίζουμε τι θα ακολουθήσει την επικείμενη
απεργία των εκπαιδευτικών, εφόσον πραγματοποιηθεί. Η επιστράτευση θα έχει ήδη
τεθεί σε ισχύ, το κράτος θα στείλει τους γνωστούς – άγνωστους ανθρωποφύλακές
του, τον στρατό του κεφαλαίου, να στραφούν ενάντια στους εργαζόμενους, να τους
δείρουν, να τους πετάξουν χημικά και ίσως να τους συλλάβουν. Αυτά τα ξέρουν
όλοι. Αυτό όμως που δεν ξέρουν αυτοί και πρέπει γρήγορα να το μάθουμε εμείς
είναι ότι δεν μπορούμε να αφήσουμε τον αγώνα για την παιδεία να περάσει έτσι.
Οι ίδιοι άνθρωποι που έχουν καταστρέψει πλήρως τον κοινωνικό ιστό, που έχουν
κάνει ένα σχολείο που μαθαίνει στα παιδιά απλά πώς να είναι δούλοι, που
επιχειρούν να φτιάξουν ένα πανεπιστήμιο βορά στα νύχια και τα δόντια των
εταιρειών, που έχουν οδηγήσει το 65% των νέων να ψάχνουν για δουλειά είναι
ΑΚΡΙΒΩΣ αυτοί που κόπτονται ξαφνικά για τις εξετάσεις.
Αυτή η κατάπτυστη υποκρισία δεν εμφανίζεται φυσικά για πρώτη
φορά τα τελευταία χρόνια και μάλλον ούτε για τελευταία. Τα ίδια πρόσωπα που
καταστρέφουν δάση και κλέβουν εκατομμύρια τολμούν να μιλούν για το περιβάλλον
και για την οικονομική ανάπτυξη. Όλοι είμαστε πλέον στην ίδια μοίρα. Ο εχθρός
είναι ευτυχώς κοινός και είναι η κυβέρνηση, το πολιτικό τους σύστημα και το
κεφάλαιο, το οποίο με λύσσα προστατεύουν. Όπως πριν από μερικούς μήνες, στη
Θεσσαλονίκη, η πανεκπαιδευτική πορεία ενώθηκε αρμονικά με τους αγωνιστές
ενάντια στα μεταλλεία, έτσι και τώρα, στην κρίσιμη στιγμή που η εκπαίδευση και
οι λειτουργοί της δέχονται συνολική επίθεση, όλοι οι αγώνες πρέπει να χαραχθούν
από κοινού. Μαζί με τους εκπαιδευτικούς οι Χαλκιδικιώτες, όπως και το
αντίστροφο. Η αλληλεγγύη δείχνει πάντα τον σωστό δρόμο. Ο λαός δεν νικιέται
ποτέ όταν είναι ενωμένος. Κι ας δείξουμε όλοι στον Άδωνι, τον Σαμαρά και τους
υπόλοιπους χτίστες της νέας μας δικτατορίας ότι η φράση «ο ηλίθιος είναι
ανίκητος» έχει μία μεγάλη εξαίρεση.
Αγωνιστικά δίπλα σας, Χάρι Χάλερ
